معرفی بهترین فریم دوچرخه

معرفی بهترین فریم دوچرخه

آیا وزن در اولویت است؟ چقدر می توانید هزینه کنید؟ آیا می خواهید ۱۰ سال دوام داشته باشد؟ یا بعد از یکی دو فصل جایگزینش می کنید؟ آیا قصد خرید دوچرخه مارک بزرگ از فروشگاه دوچرخه محلی خود را دارید؟ یا چیزی کمی منحصر به فرد تر، شاید حتی ساخت سفارشی، دنبال آن هستید؟ پاسخ به همه این سوالات در ماتریس تصمیم گیری شما نقش خواهد داشت. به طور کلی فریم دوچرخه از چهار گزینه اصلی شامل آلومینیوم، فیبر کربن، تیتانیوم و فولاد ساخته می شود که هر کدام موافقان و مخالفانی دارند اما بسته به بودجه و میزان استفاده شما، می توانید انتخاب کنید.

به عنوان مثال اگر یک مسابقه دهنده جاده ای هستید، احتمالاً یک فریم آلومینیومی منطقی تر است، زیرا نسبتاً سبک، سفت و مقرون به صرفه هستند. فیبر کربن همان جعبه های عملکرد را تیک می زند (و اغلب کار بهتری را در جذب وزوز جاده انجام می دهد) اما گران تر است. برعکس اگر به دنبال دوچرخه مسافرتی ایده آل برای مسافت های طولانی هستید، یک فریم تیتانیوم به دلیل کیفیت سواری و مقاومت در برابر عناصر، بهترین گزینه شماست. فولاد هزینه کمتری دارد و سواری نرم را ارائه می دهد اما به طور کلی سنگین تر از سه ماده دیگر است و دوام زیادی ندارد. اگر هم به دنبال دوچرخه ثابت خانگی یا باشگاهی هستید، می توانید از دوچرخه ثابت اصفهان هر مدل و طرحی را سفارش دهید. در ادامه همراه ما باشید تا در این مقاله به معرفی بهترین فریم دوچرخه بپردازیم.

۱- آلومینیوم

متداول ترین ماده فریم دوچرخه، آلومینیوم است که به دلیل مقاومت در برابر خوردگی، نسبتاً سبک بودن (البته معمولاً به اندازه فیبر کربن سبک نیست) و نسبت قدرت به وزن، زیاد شناخته شده است. همچنین مقرون به صرفه است و آن را به گزینه ای محبوب برای دوچرخه سواران تبدیل می کند. نکته منفی این است که سفتی، اغلب به معنای کیفیت سواری سخت تر است زیرا وزوز جاده را به خوبی سایر انواع فریم ها جذب نمی کند. به طور کلی برای دوچرخه هایی که قرار است در جاده های خاکی یا تورهای طولانی مدت، که راحتی از اهمیت بالایی برخوردار است، ایده آل نیست. همچنین ترمیم آن مشکل است و آلومینیوم با گذشت زمان سریعتر خسته می شود. بنابراین، بهترین کاربرد آلومینیوم در دوچرخه های سطح پایین جاده و کوهستان است.

۲- فیبر کربن

تا حد زیادی متداول ترین ماده فریم دوچرخه برای دوچرخه های سطح بالاتر کوهستانی و جاده ای (تقریباً هر دوچرخه ای که در سطح حرفه ای مسابقه داده می شود)، فیبر کربن است. مزیت اصلی فریم فیبر کربن این است که در یک سختی خاص، به طور قابل توجهی سبک تر از آلومینیوم، فولاد یا تیتانیوم است. این تراکم کمتر همچنین به این معنی است که فریم های کربنی در جذب (و نه انتقال) لرزش جاده کار بهتری دارند، که به سواری راحت تری تبدیل می شود. همچنین فیبر کربن می تواند به شکل های پیچیده ای در بیاید و به سازندگان دوچرخه عرض جغرافیایی بیشتری را ارائه دهد. این امر به ویژه هنگام تلاش برای به حداکثر رساندن بازده آیرودینامیکی یک قاب بسیار مفید است اما این انعطاف پذیری خلاقانه قیمت دارد. اگرچه در سالهای اخیر هزینه آنها پایین آمده است اما دوچرخه های فیبر کربنی معمولاً گرانترین هستند. این فریم ها نیز بیشتر از فلز مستعد شکستگی هستند و به محض این که کربن شکننده شود، برای دوچرخه سواری مناسب نیستند.

۳- تیتانیوم

یکی دیگر از مواد فریم دوچرخه که در بین سازندگان دوچرخه سفارشی محبوب است، تیتانیوم است که دارای بسیاری از ویژگی های مشابه فولاد است، اما مقاومت بیشتری در برابر خوردگی و خستگی دارد (دارای بالاترین نسبت مقاومت به وزن به نسبت تمام فلزات است). این بدان معناست که شما می توانید قاب های سبک و بادوام بسازید. جای تعجب نیست که بسیاری از سازندگان فریم تیتانیوم ضمانت های مادام العمر را در برابر نقص تولید ارائه می دهند. تیتانیوم همچنین به دلیل کیفیت سواری نرم خود که در حد الیاف کربن است، نیز مشهور است و آن را به یک گزینه محبوب ویژه برای دوچرخه های کوهستانی جاده ای، گردشگری و سخت تبدیل می کند. همچنین ترمیم آن از آلومینیوم یا فیبر کربن راحت تر است، بنابراین اگر شکسته شود، می توان آن را برطرف کرد. نکته منفی این است که تیتانیوم یک ماده فریم دوچرخه نسبتاً کمیاب (و در نتیجه گران قیمت) است که کار با آن زیاد است، به این معنی که این دوچرخه ها معمولاً گران هستند.

۴- فولاد

زمانی فولاد ماده انتخاب فریم دوچرخه بود اما استفاده اصلی از آن در سال های اخیر کمرنگ شده است. در حال حاضر فریم های الیاف کربن و آلومینیوم در کف مغازه های دوچرخه سواری بسیار بیشتر است. دلایل اصلی سقوط فولاد وزن و هزینه آن است که از هر دو نوع آلومینیوم و فیبر کربن سنگین تر است و این باعث می شود دوچرخه های سطح بالا کمتر مطلوب باشند و تولید انبوه آن از آلومینیوم گران تر است و این امر مانع استفاده از آن در مدل های سطح پایین است. فولاد همچنین در برابر خستگی بسیار مقاوم است و برخلاف فیبر کربن و آلومینیوم، به راحتی قابل ترمیم است. نکته منفی این است که می تواند زنگ بزند، بنابراین اگر در ساحل زندگی می کنید، باید کمی بیشتر مراقب باشید تا دچار خوردگی نشود.