اهمیت ورزش در درمان دیابت

اهمیت ورزش در درمان دیابت

ورزش با کمک به کنترل وزن، با بهبود سطح قند خون و با بهبود سلامت قلب، به افراد دیابتی و در معرض خطر دیابت سود می رساند. برای فرد مبتلا به دیابت ، ورزش به همان اندازه رژیم و دارو مهم است. در حقیقت ، انجمن دیابت آمریکا حداقل ۳۰ دقیقه فعالیت بدنی را توصیه می کند که ضربان قلب را پنج روز در هفته افزایش دهد.

مایکل هیل ، دکتر پزشکی خانواده در گروه پزشکی خانوادگی TriHealth می گوید: “رژیم غذایی سالم و ورزش به احتمال زیاد به اندازه هر دارویی است که من برای دیابت تجویز می کنم و باید برای همیشه ادامه یابد.”

مهم این است که یک برنامه تمرینی مادام العمر طراحی کنید که هم قابل دستیابی و هم لذت بخش باشد. پیاده روی یکی از راحت ترین گزینه ها است ، اما ممکن است بخواهید گزینه های جدید را نیز کشف کنید! شما باید با سرعت راحتی ورزش کنید و بیش از حد خود را اذیت نکنید.

اگر به یک برنامه ثابت و منظم پایبند باشید ، می توانید انتظار این نتایج را داشته باشید:

افزایش حساسیت به انسولین (انسولین بهتر کار می کند)

سطح قند خون را کاهش دهید

افزایش انرژی و استقامت در طول روز

کاهش وزن با افزایش تون عضلانی

قلب سالم و فشار خون پایین

خواب بهتر در شب

استخوان های قوی تر و خطر پوکی استخوان کمتر است

مقاومت بهتر در برابر بیماری

کلسترول، ضربان قلب و سطح فشار خون بهبود یافته است

کاهش استرس ، اضطراب ، بی حوصلگی ، ناامیدی و افسردگی

انجمن دیابت آمریکا برای کنترل دیابت دو نوع تمرین مختلف را توصیه می کند: تمرینات هوازی و قدرتی.

ورزش هوازی

این تمرین با استفاده از بازوها و یا پاها در یک حرکت ریتمیک مداوم و به منظور افزایش ضربان قلب انجام می شود. به عنوان مثال می توان به دویدن، رقص، دوچرخه سواری، شنا و پیاده روی اشاره کرد. حتما یک تمرین هوازی را انتخاب کنید که از آن لذت ببرید و اهداف واقع بینانه ای تعیین کنید.

در محدودیت های کرونا و به دلیل نگرانی بیرون رفتن می توانید از دوچرخه ثابت در منازل نیز استفاده کنید.

آموزش قدرت

تمرینات قدرتی (تمرین مقاومتی نیز نامیده می شود) بدن شما را نسبت به انسولین حساس می کند و می تواند قند خون را کاهش دهد.

علاوه بر فعالیت هوازی ، انجمن دیابت آمریکا توصیه می کند حداقل دو بار در هفته، اما نه دو روز متوالی، تمرینات قدرتی را انجام دهید. نمونه هایی از تمرینات قدرتی شامل استفاده از محصولات بدنسازی ، دستگاه های وزنه برداری ، وزنه های آزاد و باند های مقاومت و انجام تمرینات مربوط به وزنه برداری مانند فشار دادن ، نشستن است. بلند کردن وسایل اطراف خانه مانند کنسروها یا بطری های آب نیز کارساز است.

اقدامات احتیاطی برای ورزش با دیابت

همیشه قبل از شروع هر برنامه تمرینی با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید ورزش از نظر پزشکی ایمن است و اصول ذکر شده در زیر را مرور کنید.

ورزش می تواند به طور ناگهانی قند خون را کاهش دهد ، اما در مورد تمرینات قدرتی ، می تواند سطح قند خون را افزایش دهد.

قبل و بعد از انجام تمام تمرینات ورزشی حتما سطح قند خون را کنترل کنید تا درک بهتری از واکنش بدن شما به ورزش داشته باشید و از هرگونه انحراف شدید جلوگیری کنید.

کسانی که به دیابت نوع ۱ مبتلا هستند ، باید قبل از ورزش از نظر وجود کتون در ادرار خود (اگر قند خون به شدت یا غیرقابل توضیح زیاد باشد) آزمایش کنند و در صورت بالا رفتن کتون از انجام فعالیت شدید و ورزش خودداری کنند.

به شرطی که کتون در ادرار نباشد و قند خون به شدت زیاد نباشد، شما می توانید زمانی ورزش کنید که قند خون بالا باشد.

برای کسانی که انسولین و  یا داروهایی مانند گلیپیزاید یا گلی بوراید (ترشح کننده های انسولین) مصرف می کنند، در صورت عدم تنظیم مناسب دوز دارو یا مصرف کربوهیدرات ، ورزش می تواند باعث کاهش قند خون شود.

اگر سطح قند خون قبل از ورزش زیر ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد ، کربوهیدرات اضافی باید مصرف شود.

پایین بودن قند خون در بیماران دیابتی که تحت درمان با انسولین یا ترشح کننده های انسولین نیستند کمتر مشاهده می شود و معمولاً در این موارد به اقدامات پیشگیرانه برای کاهش قند خون نیاز نیست.

اگر هرکدام از این علائم را در حین ورزش یا حتی چند ساعت بعد از آن مشاهده کردید ، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید:

سبکی سر یا سرگیجه

ضربان قلب سریع

ناراحتی قفسه سینه

ناراحتی فک ، بازو یا قسمت فوقانی کمر

حالت تهوع

تنگی نفس غیرمعمول

ضعف ناگهانی

خستگی یا خواب آلودگی شدید یا غیرمعمول

ناراحتی شدید از هر نوع